Cum ageremus, inquit, vitae beatum et eundem supremum diem, scribebamus haec.
Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Nam illud vehementer repugnat, eundem beatum esse et multis malis oppressum. Quorum sine causa fieri nihil putandum est. Sic enim maiores nostri labores non fugiendos tristissimo tamen verbo aerumnas etiam in deo nominaverunt. Cuius ad naturam apta ratio vera illa et summa lex a philosophis dicitur. Duo Reges: constructio interrete. -, sed ut hoc iudicaremus, non esse in iis partem maximam positam beate aut secus vivendi. Eaedem res maneant alio modo. Quodcumque in mentem incideret, et quodcumque tamquam occurreret. Quid ait Aristoteles reliquique Platonis alumni? Recte, inquit, intellegis.
Duarum enim vitarum nobis erunt instituta capienda. Atqui reperies, inquit, in hoc quidem pertinacem; Nec hoc ille non vidit, sed verborum magnificentia est et gloria delectatus. Eadem nunc mea adversum te oratio est. Istam voluptatem perpetuam quis potest praestare sapienti? Mene ergo et Triarium dignos existimas, apud quos turpiter loquare? Non igitur potestis voluptate omnia dirigentes aut tueri aut retinere virtutem. Quae animi affectio suum cuique tribuens atque hanc, quam dico.
- Ita ceterorum sententiis semotis relinquitur non mihi cum Torquato, sed virtuti cum voluptate certatio.
- Non autem hoc: igitur ne illud quidem.
- Dicet pro me ipsa virtus nec dubitabit isti vestro beato M.
- Maximas vero virtutes iacere omnis necesse est voluptate dominante.
- Quod totum contra est.
Huius, Lyco, oratione locuples, rebus ipsis ielunior. Est tamen ea secundum naturam multoque nos ad se expetendam magis hortatur quam superiora omnia. Itaque rursus eadem ratione, qua sum paulo ante usus, haerebitis. Ad quorum et cognitionem et usum iam corroborati natura ipsa praeeunte deducimur. Ita enim vivunt quidam, ut eorum vita refellatur oratio. Nonne videmus quanta perturbatio rerum omnium consequatur, quanta confusio? Ego vero isti, inquam, permitto. Hoc simile tandem est?
- Tertium autem omnibus aut maximis rebus iis, quae secundum naturam sint, fruentem vivere.
- An potest, inquit ille, quicquam esse suavius quam nihil dolere?
- Natura sic ab iis investigata est, ut nulla pars caelo, mari, terra, ut poëtice loquar, praetermissa sit;
- Quodcumque in mentem incideret, et quodcumque tamquam occurreret.
Et hanc quidem primam exigam a te operam, ut audias me quae a te dicta sunt refellentem.
- Bork
- Nunc ita separantur, ut disiuncta sint, quo nihil potest esse perversius.
- Primum divisit ineleganter;
- Invidiosum nomen est, infame, suspectum.
- Quid vero?
- Fortitudinis quaedam praecepta sunt ac paene leges, quae effeminari virum vetant in dolore.
- Verum audiamus.
- Te ipsum, dignissimum maioribus tuis, voluptasne induxit, ut adolescentulus eriperes P.
Quis est, qui non oderit libidinosam, protervam adolescentiam? In qua si nihil est praeter rationem, sit in una virtute finis bonorum;