Sed fortuna fortis;

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Modo etiam paulum ad dexteram de via declinavi, ut ad Pericli sepulcrum accederem. Est autem a te semper dictum nec gaudere quemquam nisi propter corpus nec dolere. Quae quidem vel cum periculo est quaerenda vobis; Duo enim genera quae erant, fecit tria. Duo Reges: constructio interrete. Hoc est non modo cor non habere, sed ne palatum quidem. Sed tamen intellego quid velit. Ita fit beatae vitae domina fortuna, quam Epicurus ait exiguam intervenire sapienti.

Ut nemo dubitet, eorum omnia officia quo spectare, quid sequi, quid fugere debeant?
Vitae autem degendae ratio maxime quidem illis placuit quieta.

Perturbationes autem nulla naturae vi commoventur, omniaque
ea sunt opiniones ac iudicia levitatis.

Atque haec contra Aristippum, qui eam voluptatem non modo
summam, sed solam etiam ducit, quam omnes unam appellamus
voluptatem.

Idcirco enim non desideraret, quia, quod dolore caret, id in voluptate est. Facile est hoc cernere in primis puerorum aetatulis. Quae in controversiam veniunt, de iis, si placet, disseramus. Quae si potest singula consolando levare, universa quo modo sustinebit? Aliter homines, aliter philosophos loqui putas oportere? Ergo adhuc, quantum equidem intellego, causa non videtur fuisse mutandi nominis. Quod cum dixissent, ille contra. Cuius ad naturam apta ratio vera illa et summa lex a philosophis dicitur. Videmus in quodam volucrium genere non nulla indicia pietatis, cognitionem, memoriam, in multis etiam desideria videmus.

Piso, familiaris noster, et alia multa et hoc loco Stoicos irridebat: Quid enim?
Aliam vero vim voluptatis esse, aliam nihil dolendi, nisi valde pertinax fueris, concedas necesse est.
Quae cum dixisset paulumque institisset, Quid est?
Itaque rursus eadem ratione, qua sum paulo ante usus, haerebitis.

Bork: Num igitur eum postea censes anxio animo aut sollicito fuisse?
Bork: Ait enim se, si uratur, Quam hoc suave! dicturum.
Memini vero, inquam;: Sapiens autem semper beatus est et est aliquando in dolore;
Quid adiuvas?: Quaeque de virtutibus dicta sunt, quem ad modum eae semper voluptatibus inhaererent, eadem de amicitia dicenda sunt.
Haec dicuntur inconstantissime.: Si de re disceptari oportet, nulla mihi tecum, Cato, potest esse dissensio.

Ita graviter et severe voluptatem secrevit a bono. Propter nos enim illam, non propter eam nosmet ipsos diligimus. Sit hoc ultimum bonorum, quod nunc a me defenditur; Tecum optime, deinde etiam cum mediocri amico. Oratio me istius philosophi non offendit; Habes, inquam, Cato, formam eorum, de quibus loquor, philosophorum. Quae qui non vident, nihil umquam magnum ac cognitione dignum amaverunt. An eum discere ea mavis, quae cum plane perdidiceriti nihil sciat? Quem Tiberina descensio festo illo die tanto gaudio affecit, quanto L. Idemne potest esse dies saepius, qui semel fuit? Summum ením bonum exposuit vacuitatem doloris; Itaque haec cum illis est dissensio, cum Peripateticis nulla sane.

Teneamus enim illud necesse est, cum consequens aliquod falsum sit, illud, cuius id consequens sit, non posse esse verum.