Quid ergo aliud intellegetur nisi uti ne quae pars naturae neglegatur?

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Quis tibi ergo istud dabit praeter Pyrrhonem, Aristonem eorumve similes, quos tu non probas? In qua si nihil est praeter rationem, sit in una virtute finis bonorum; Isto modo ne improbos quidem, si essent boni viri. Eaedem res maneant alio modo. Illud non continuo, ut aeque incontentae. Duo Reges: constructio interrete. Plane idem, inquit, et maxima quidem, qua fieri nulla maior potest. Hoc loco tenere se Triarius non potuit.

Nam et a te perfici istam disputationem volo, nec tua mihi oratio longa videri potest.

Minime id quidem, inquam, alienum, multumque ad ea, quae quaerimus, explicatio tua ista profecerit.
Est enim effectrix multarum et magnarum voluptatum.
Si sapiens, ne tum quidem miser, cum ab Oroete, praetore Darei, in crucem actus est.
Quod idem cum vestri faciant, non satis magnam tribuunt inventoribus gratiam.
Quid de Platone aut de Democrito loquar?
Contemnit enim disserendi elegantiam, confuse loquitur.

Bork: Sin autem ad animum, falsum est, quod negas animi ullum esse gaudium, quod non referatur ad corpus.
Tenent mordicus.: Maximas vero virtutes iacere omnis necesse est voluptate dominante.
Bork: Quid enim de amicitia statueris utilitatis causa expetenda vides.
Bork: Nihil opus est exemplis hoc facere longius.

Quid, si efficio ut fateare me non modo quid sit voluptas
scire-est enim iucundus motus in sensu-, sed etiam quid eam
tu velis esse?

Si autem id non concedatur, non continuo vita beata
tollitur.

Apparet statim, quae sint officia, quae actiones. Vide, ne etiam menses! nisi forte eum dicis, qui, simul atque arripuit, interficit. Quod ea non occurrentia fingunt, vincunt Aristonem; At ille pellit, qui permulcet sensum voluptate. Si qua in iis corrigere voluit, deteriora fecit. At miser, si in flagitiosa et vitiosa vita afflueret voluptatibus. Nosti, credo, illud: Nemo pius est, qui pietatem-; Sin tantum modo ad indicia veteris memoriae cognoscenda, curiosorum. At quicum ioca seria, ut dicitur, quicum arcana, quicum occulta omnia? Atque ab his initiis profecti omnium virtutum et originem et progressionem persecuti sunt.

Negat esse eam, inquit, propter se expetendam.
In qua quid est boni praeter summam voluptatem, et eam sempiternam?
Hoc est non modo cor non habere, sed ne palatum quidem.
Nec enim ignoras his istud honestum non summum modo, sed etiam, ut tu vis, solum bonum videri.

Quid me istud rogas? Atque hoc loco similitudines eas, quibus illi uti solent, dissimillimas proferebas. Ita cum ea volunt retinere, quae superiori sententiae conveniunt, in Aristonem incidunt; Heri, inquam, ludis commissis ex urbe profectus veni ad vesperum.