Semper enim ita adsumit aliquid, ut ea, quae prima dederit, non deserat.

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Nihilne te delectat umquam -video, quicum loquar-, te igitur, Torquate, ipsum per se nihil delectat? Intrandum est igitur in rerum naturam et penitus quid ea postulet pervidendum; Duo Reges: constructio interrete. Pudebit te, inquam, illius tabulae, quam Cleanthes sane commode verbis depingere solebat. Cum id fugiunt, re eadem defendunt, quae Peripatetici, verba. Quod autem principium officii quaerunt, melius quam Pyrrho; Ac tamen hic mallet non dolere. Utrum igitur tibi litteram videor an totas paginas commovere? Qui est in parvis malis. Haec qui audierit, ut ridere non curet, discedet tamen nihilo firmior ad dolorem ferendum, quam venerat.

An ea, quae per vinitorem antea consequebatur, per se ipsa curabit?
An ea, quae per vinitorem antea consequebatur, per se ipsa curabit?
Quid, quod homines infima fortuna, nulla spe rerum gerendarum, opifices denique delectantur historia?

Sed cum, quod honestum sit, id solum bonum esse dicamus,
consentaneum tamen est fungi officio, cum id officium nec in
bonis ponamus nec in malis.

Nunc de hominis summo bono quaeritur;

Quicquid enim a sapientia proficiscitur, id continuo debet expletum esse omnibus suis partibus;

Isto modo ne improbos quidem, si essent boni viri.
Quid ergo aliud intellegetur nisi uti ne quae pars naturae neglegatur?
Sed tu istuc dixti bene Latine, parum plane.

Bork: Quare conare, quaeso.
Stoici scilicet.: Quam tu ponis in verbis, ego positam in re putabam.
Avaritiamne minuis?: Nec vero hoc oratione solum, sed multo magis vita et factis et moribus comprobavit.
Bork: Neminem videbis ita laudatum, ut artifex callidus comparandarum voluptatum diceretur.

Illud dico, ea, quae dicat, praeclare inter se cohaerere. Sic enim censent, oportunitatis esse beate vivere. Erat enim Polemonis. Traditur, inquit, ab Epicuro ratio neglegendi doloris. Tum Triarius: Posthac quidem, inquit, audacius. Quid igitur dubitamus in tota eius natura quaerere quid sit effectum? Verum hoc loco sumo verbis his eandem certe vim voluptatis Epicurum nosse quam ceteros. Quid, de quo nulla dissensio est? Bona autem corporis huic sunt, quod posterius posui, similiora. Qui autem de summo bono dissentit de tota philosophiae ratione dissentit. Quamquam tu hanc copiosiorem etiam soles dicere.

Num quid tale Democritus?

Non dolere, inquam, istud quam vim habeat postea videro; Si quicquam extra virtutem habeatur in bonis. Id enim volumus, id contendimus, ut officii fructus sit ipsum officium. Nihil est enim, de quo aliter tu sentias atque ego, modo commutatis verbis ipsas res conferamus. Quae cum magnifice primo dici viderentur, considerata minus probabantur. Si quicquam extra virtutem habeatur in bonis. Hoc etsi multimodis reprehendi potest, tamen accipio, quod dant. Sed hoc sane concedamus. Portenta haec esse dicit, neque ea ratione ullo modo posse vivi; Invidiosum nomen est, infame, suspectum.