Quod non faceret, si in voluptate summum bonum poneret.

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Qui non moveatur et offensione turpitudinis et comprobatione honestatis? Nondum autem explanatum satis, erat, quid maxime natura vellet. Duo Reges: constructio interrete. Est, ut dicis, inquam. Scio enim esse quosdam, qui quavis lingua philosophari possint; Qui ita affectus, beatum esse numquam probabis; Quae quidem vel cum periculo est quaerenda vobis; Quid, si etiam iucunda memoria est praeteritorum malorum?

Aut, si nihil malum, nisi quod turpe, inhonestum, indecorum,
pravum, flagitiosum, foedum-ut hoc quoque pluribus nominibus
insigne faciamus-, quid praeterea dices esse fugiendum?

An dubium est, quin virtus ita maximam partem optineat in
rebus humanis, ut reliquas obruat?

O magnam vim ingenii causamque iustam, cur nova existeret disciplina! Perge porro. Habes, inquam, Cato, formam eorum, de quibus loquor, philosophorum. Cum ageremus, inquit, vitae beatum et eundem supremum diem, scribebamus haec. Quis enim est, qui non videat haec esse in natura rerum tria? Cur igitur, inquam, res tam dissimiles eodem nomine appellas? Quid me istud rogas?

Nonne videmus quanta perturbatio rerum omnium consequatur, quanta confusio?
Ex ea difficultate illae fallaciloquae, ut ait Accius, malitiae natae sunt.
Addo etiam illud, multa iam mihi dare signa puerum et pudoris et ingenii, sed aetatem vides.
Si enim ad populum me vocas, eum.
Quae cum dixissem, Habeo, inquit Torquatus, ad quos ista referam, et, quamquam aliquid ipse poteram, tamen invenire malo paratiores.

At vero Epicurus una in domo, et ea quidem angusta, quam magnos quantaque amoris conspiratione consentientis tenuit amicorum greges! quod fit etiam nunc ab Epicureis.

Sit sane ista voluptas. An est aliquid per se ipsum flagitiosum, etiamsi nulla comitetur infamia? Si enim ad populum me vocas, eum. Non risu potius quam oratione eiciendum? Quasi vero, inquit, perpetua oratio rhetorum solum, non etiam philosophorum sit. Expectoque quid ad id, quod quaerebam, respondeas. Ego vero volo in virtute vim esse quam maximam; Si de re disceptari oportet, nulla mihi tecum, Cato, potest esse dissensio. An potest, inquit ille, quicquam esse suavius quam nihil dolere?

Ita fit cum gravior, tum etiam splendidior oratio.
Nam prius a se poterit quisque discedere quam appetitum earum rerum, quae sibi conducant, amittere.
Propter nos enim illam, non propter eam nosmet ipsos diligimus.
Ex rebus enim timiditas, non ex vocabulis nascitur.
Age nunc isti doceant, vel tu potius quis enim ista melius?

Quid vero?: An potest, inquit ille, quicquam esse suavius quam nihil dolere?
Non igitur bene.: Alterum significari idem, ut si diceretur, officia media omnia aut pleraque servantem vivere.
Efficiens dici potest.: Hoc dixerit potius Ennius: Nimium boni est, cui nihil est mali.
Bork: Nam quibus rebus efficiuntur voluptates, eae non sunt in potestate sapientis.
Bork: Chrysippus autem exponens differentias animantium ait alias earum corpore excellere, alias autem animo, non nullas valere utraque re;